نشانم ده صراط روشنم را / خودم را ، باورم را ، بودنم را
خداوندا من از نسل خلیلم / به قربانگاه می آرم « منم » را
قربان ، عید سر سپردگی و بندگی مبارک
*
*
*
عید قربان ، پر شکوهترین و زیباترین جلوه تعبد در برابر خالق یکتا بر شما مبارک باد . . .
*
*
*
عیدقربان ، جشن رهایی ازاسارت نفس وشکوفایی ایمان و یقین ، عید سر سپردگی و بندگی ، عیدنزدیک شدن دلها به قرب الهی برهمه مسلمانان مبارک باد . . .
*
*
*
عید قربان به حقیقت زخداوند کریم / آفتابی به شب ظلمت انسان آمد
جمله دلهاچو کویری ست پر از فصل عطش / بر کویـر دل ما نعمت باران آمد . . .
*
*
*
عید قربان ، عید سربلند بیرون آمدن از امتحان عبودیت است . . .
*
*
*
عید قربان بالاترین نقطه اى است که اوج مقام بشر تعیین مى شود و تا ابد، درجه ایمان با همان نقطه سنجیده مى گردد . . .
*
*
*
پروردگارا رحمتی فرما که آنچه ذبح می شود منیت های ما باشد به پای ربوبیت تو . . .
عید قربان مبارک . . .
*
*
*
خدایا تو را در این لحظات یونس وار میخوانم :
سبحانک انی کنت من الظالمین
پس تو نیز گوشهایم را شنوای ندایت بفرما
فاستجبنا له و نجینا من الغم
عید قربان بر شما مبارک
*
*
*
عید قربان ، یادآور زیباترین نمونه تعبد انسان در برابر خداوند متعال است . . .
*
*
*
عید اضحی رسم و آئین خلیل آزرست / بعد آن ، عید غدیر ، روز ولای حیدر است
عید قربان و پیشاپیش عید سعید غدیر مبارک . . .
*
*
*
حلول تازه داده فیض سبحان / چه زیبا منجلی شد « عید قربان » . . .
*
*
*
آنگاه که ابراهیم ، اسماعیل را به قربانگاه عشق برد ، این ذات اقدس الهی بود که جلوه گر شد . این عشق آموختنی است . . .
عید سعید قربان مبارک . . .
*
*
*
ای تو جان نوبهاران ، خوش رسیدی ، خوش رسیدی !
ای تو شور آبشاران ، خوش رسیدی ، خوش رسیدی !
آمدی چون ماه تازه ، تیغ بر کف ، خنده بر لب
آمدی ای عید قربان ! خوش رسیدی ، خوش رسیدی !
*
*
*
عید سعید « قربان » ، جشن « تقرب » عاشقان حق مبارک . . .
*
*
*
خوشا آنان که با حق آشنایند / مطیع محض فرمان خدایند
چو ابراهیم اسماعیل خود را / فدای امر الله می نمایند
*
*
*
عید را بهانه کنیم تا به همه کسانی که دوستشان داریم
سلامی بکنیم ، نام شما در اندیشه و مهرتان در قلب ماست . . .
عید قربان بر شما مبارک
*
*
*
خدایا ! قبله ام ، سجاده ام حرف دلم آخر تویی تو
خدایا ! معبد ومعبود دنیا و سر شوریده ام آخر تویی تو
عید بر شما مبارک
*
*
*
عید قربان که پس از وقوف در عرفات و مشعر و منا فرا مى رسد ، عید رهایى از تعلقات است . رهایى از هر آنچه غیر خدایى است . در این روز ، اسماعیل وجود را ، یعنى هر آنچه بدان دلبستگى دنیوى پیدا کردیم قربانى کنیم تا سبکبال شویم .